چرک نویس های مریم فرهمندی

ساخت وبلاگ

سالهاست در دویدنم...گاه رسیدن و گاه درجا زدن
اونقدر دویدم که گاهی پاهایم زخمی شد، نفسم برید و در این مسیر دردهای بزرگی بر دل و جسم و جانم وارد شد، برای مقصدی نامعلوم.
ولی شاید زندگی فقط همین یک دم نفس کشیدن باشد، شاید زندگی گوش دادن به همین یک تِرَک موسیقی دلچسب باشد و همین قدم زدن های کوتاه و....
نمی دانم بی شک زندگی همین اکنون است

چرک نویس های مریم فرهمندی...
ما را در سایت چرک نویس های مریم فرهمندی دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : cmaryamfarahmandi24 بازدید : 129 تاريخ : يکشنبه 11 ارديبهشت 1401 ساعت: 8:01

یک فصل هایی در زندگی هر یک از ما وجود داره که شاید یکبار در طول زندگیمون اتفاق افتاده باشه، ولی رد اون برای سالها شاید هم تا آخر عمر بر احساس و قلبمون باقی بمونه. دردهایی که وقتی بهش فکر می کنیم تک تک سلول های بدنمون تیر میکشه.فصلی که در اون شکست رو تجربه کردیم، اعتماد کردیم و زخم خوردیم.از فصل تلخی حرف می زنم که به معنی واقعی کلمه زمین خوردیم و درد کشیدیم و از اون روز تنهایی رو انتخاب کردیم.و هنوز که هنوزه جای زخم ها باقی مونده و بعضی هاشون به مرور زمان عفونی شده.حرفم اینه در دردهامون خیمه نزنیم. در ناراحتی ها لنگر نندازیم.شاید دردها بارها و بارها تا مغز استخوان تیر بکشه ولی بی شک از دیروز قوی تر هستیم.قوی تر قدم بر می داریم و عاقلانه تر انتخاب می کنیم. چرک نویس های مریم فرهمندی...ادامه مطلب
ما را در سایت چرک نویس های مریم فرهمندی دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : cmaryamfarahmandi24 بازدید : 111 تاريخ : يکشنبه 11 ارديبهشت 1401 ساعت: 8:01

از یک جایی به بعد دیگه از زندگی و اتفاق هایی که رخ میده لذت نمی بریم. نه از مدرک تحصیلی که سالها برای به دست آوردنش زحمت کشیدیم، نه برای جایگاه اجتماعی، نه شغلی که مشغول به فعالیت هستیم و نه ...از یک جایی به بعد رنگ آرزوهامون عوض میشه. گویا فقط و فقط در جست و جوی آرامش فراموش شده هستیم.شاید اونقدر خسته ایم که دیگه توانی نه برای جنگیدن بلکه برای لذت بردن هم در ما باقی نمی مونه.از یک جایی به بعد همه ی دوندگی هایی که طی این سالها داشتیم فراموشمون میشه.انگار تاول هایی که زدیم دیگه تاول نیستند، انگار زخم هایی که خوردیم زخم نیستند.اینطوری میشه که با درد هم آغوش میشیم. گویا به همه چیز عادت می کنیم.برای همین خنثی میشیم و چیزی ما رو نه غمگین میکنه و نه خوشحال.... چرک نویس های مریم فرهمندی...ادامه مطلب
ما را در سایت چرک نویس های مریم فرهمندی دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : cmaryamfarahmandi24 بازدید : 171 تاريخ : يکشنبه 11 ارديبهشت 1401 ساعت: 8:01

مسایل اجتماعی همواره در زندگی انسانها وجود داشته لذا مشکل کودکان بی سرپرست و یا بد سرپرست نیز دارای تاریخچه ای بسیار طولانی میباشد تکلیف کودکان کار هنوز مشخص نیست. کودکان و نوجوانانی که در سطح شهرها پراکنده‌اند و هر روزه با آنها روبرو می شویم.کودکان فال فروش وگل فروشی که در میان خیابان  رها می شوند. کودکانی که از فقدان خانواده یا خانواده‌های نامناسب و بد رنج می‌برند در آینده ممکن است در دوران تحصیل و مراحل زندگی خود باز بمانند و دچار بحران شخصیت و عدم توانایی برقراری ارتباط با اطرافیان خود ‌شوند و در برقرار ی ارتباط با جامعه دچار مشکل می شوند. از جمله موانع حضور این کودکان در جامعه دیدگاه جامعه نسبت به این نوع کودکان است، دیدگاه و برخوردی که در مدارس و در محیط اطراف با کودکان بی‌سرپرست می‌شود می‌تواند در رشد و تقویت شخصیت یا بالعکس در جهت کاهش اعتماد به نفس و اجتماع گریز شدن این کودک در آینده تأثیر داشته باشد معضل کودکان بی‌سرپرست یا بدسرپرست واقعیت تلخ بسیاری از جوامع یا کشورهاست که ریشه‌های آن به نهاد خانواده و جامعه بازمی‌گردد که در جستجوی نگاهی از سوی مسئولین است. چرک نویس های مریم فرهمندی...ادامه مطلب
ما را در سایت چرک نویس های مریم فرهمندی دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : cmaryamfarahmandi24 بازدید : 98 تاريخ : جمعه 1 دی 1396 ساعت: 18:40

متاسفانه فرهنگ جهان امروز، فرهنگی بسیار خودمحورانه است. مهربانی کردن به دیگران خلاف قواعد فرهنگی ای است که می گوید: بده تا بتوانی بگیری نگرش مهربانی کردن بی دریغ به دیگران، خلاف نگرش حاکمی است که در رابطه با هر کاری می پرسد: این کار چه منفعتی برای «من» دارد؟ به علاوه ظاهراً این روزها ما برای خودمان هم وقت نداریم چه رسد به این که برای دیگران وقت بگذاریم و به فکر مهربانی با آن ها باشیم!!!!!! زندگی مبتنی بر خودمحوری هرگز رضایت خاطر عمیق به بار نیاورده است، وقتی نگرش مهربانی را اتخاذ کنیم و با اعمال کوچک مهربانانه هر روز یک گام در جاده زندگی پیش برویم، شادی و آرامش حقیقی را تجربه می کنیم.  وقتی هر روز عادت مهربانی را در خودمان پرورش بدهیم، به زودی حاصل تغییر عادت هایمان را به صورت، سرور و سعادت روز افزونی که ناشی از تأیید انسان بودن همه ماست می بینیم. همه ما هر روز با فرصت های بسیاری برای مهربان بودن با خودمان و دیگران رو به رو می شویم. تمرین کنیم که این فرصت ها را ببینیم و تشخیص دهیم و در راه خلق جهانی مهرآمیز از آن ها استفاده کنیم. چرک نویس های مریم فرهمندی...ادامه مطلب
ما را در سایت چرک نویس های مریم فرهمندی دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : cmaryamfarahmandi24 بازدید : 100 تاريخ : جمعه 1 دی 1396 ساعت: 18:40

در حال حاضر پایۀ سواد صدها‌هزار نابینا در سراسر جهان ، خط بریل است.میلیون ها  انسان در سراسر جهان نابینا هستند که متأسفانه تعداد محدودی از  آنها با خط بریل آشنایی دارند.  نمی دانم ولی شاید مانند بسیاری از کم کاری ها ، باید افسوس خورد که دست ‌اندر کاران آموزش نابینایان، خط بریل را دیر به رسمیت شناختند.  باید به این نکته  توجه داشت که براساس بازخورد گرفته شده از نمایشگاههایی که با موضوع خط بریل و دستاوردهای این حوزه برگزار می شود ، فرهنگ سازی  نقش بسیار بسزایی دارد و بهتر است از پتانسیل بالقوه برای رفع مشکلات پژوهشی و فرهنگی و حتی در امر آموزش و اشتغال بهره برد .این امر از سوی سازمان‏ها، انجمن ه چرک نویس های مریم فرهمندی...ادامه مطلب
ما را در سایت چرک نویس های مریم فرهمندی دنبال می کنید

برچسب : کمی,چشمهایمان,باز,کنیم,بهانه,روز,جهانی,بریل, نویسنده : cmaryamfarahmandi24 بازدید : 104 تاريخ : شنبه 28 مرداد 1396 ساعت: 3:43

تا کنون تعریف های گوناگونی در مورد زبان مادری شنیده ایم.زبان مادری زبانی است که انسان بعد از تولد اول آن را می‌آموزد و زبانهای دیگر زبان دوم و سوم هستند که طرز یادگیری آنها روش بسیار متفاوتی از آموختن زبان مادری را دارد. زبان در جوامع انسانی دارای یک دوره تاریخی است. در دنیای کلاسیک زبان به منزله وسیله ایست جهت برقراری ارتباطات مختلف بین افراد در یک جامعه است. هنگامیکه ما به زبان مادری سخن می گوئیم، بین ذهن و زبان رابطه ای مستقیم برقرار می شود. ما از طریق دهان و زبان احساسات و اندیشه های خودرا بیان و به دیگران تفهیم میکنیم. درست به همین جهت هنگامیکه ما به زبان مادریمان سخن می گوئیم، هماهنگی بی چرک نویس های مریم فرهمندی...ادامه مطلب
ما را در سایت چرک نویس های مریم فرهمندی دنبال می کنید

برچسب : بهانه,روز,بین,المللی,زبان,مادری, نویسنده : cmaryamfarahmandi24 بازدید : 102 تاريخ : شنبه 28 مرداد 1396 ساعت: 3:43

ما برای عاشقی در جستجوی بهانه ایم. برای مهربانی کردن در جستجو هستیم. ما می چرخیم ولی غافلیم از اینکه در عصر آهن ، در روزگار ماشینی این روزها ،در روزگاری که خستگی ها رو به افزایش اند ،  عشق طلای نابی ست که در هیچ فروشگاه و بازاری نمی توان یافت. که اگر یافتیم باید قدر بدانیم و ستایش کنیم ، نه ناسپاسی و بهانه جویی..... ما مهربانی را فراموش کرده ایم. ورنه زیر باران این روزها چرا تنهایی؟؟؟؟ دروغ است که می گوییم در این روزها عشق مرده .....نه ....عشق نمرده ، ما چشمانمان را بسته ایم....ما گم شده ایم در روزمرگی هایمان ....ما راهمان بیراهه شده است.نمی بینیم ، لمس نمی کنیم، م چرک نویس های مریم فرهمندی...ادامه مطلب
ما را در سایت چرک نویس های مریم فرهمندی دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : cmaryamfarahmandi24 بازدید : 155 تاريخ : دوشنبه 26 مهر 1395 ساعت: 23:56

 اینکه در کشور ما چه بر سر مطالعه رخ داده است ؟سوالی ست که ذهن بسیاری از انسانهای اهل مطالعه را به خود درگیر کرده است. نه در کشور ما نه در جهان اتفاق خاصی نیافتاده است که در جستجوی راه حلش باشیم. می خواهم دایره ی مطالعه را کمی کوچک کنم. به نظر شما یک جامعه ی نرمال؛ تا چه اندازه  به حوزه های ادبی  از نوع :ادبیات داستانی، ادبیات نمایشی و شعر نیاز و توجه دارد؟ نیاز به محصولات فرهنگی  برابر است با افزایش فرهنگی یک جامعه...اگر جامعه ای افراد تحصیل کرده اش بالا باشد به مطالعه نیاز بیشتری خواهند داشت. طبعا جامعه‌ای که کتاب نمی‌خواند و گرایشی به مطالعه ندارد با چرک نویس های مریم فرهمندی...ادامه مطلب
ما را در سایت چرک نویس های مریم فرهمندی دنبال می کنید

برچسب : فرهنگ کتاب و کتاب خوانی,نقش کتاب و کتاب خوانی در فرهنگ, نویسنده : cmaryamfarahmandi24 بازدید : 185 تاريخ : دوشنبه 26 مهر 1395 ساعت: 23:56

گاهی اوقات بد بودن آدمها  موجب خیر و برکت در زندگی ات می شود ، موجب می شود تنهایی های عمیق ات بهتر باورت شود و شادمانی های بی سبب خود را پوچ و واهی بدانی و شادمانی هایت دلیل یابند. موجب می شود خودت را در آغوش بکشی و تنها با خودت هم قدم شوی.و این یعنی ارج نهادن به تنهایی عمیق و دوست داشتنی ات....یعنی ارج نهادن به خود واقعی ات....گاهی لحظه ها از یک هیچ به فاجعه مبدل می شوند ،ولی می گذرند.هر چه تنهاییست و هرچه خستگی ست روزی خواهد گذشت ...و تنها چیزی که باقی می ماند خاطراتی است از کسانی که کنارشان بودیم و تنهایمان گذاشتند....هم قدم شدیم ولی رهایمان کردند....و می خواهی چرک نویس های مریم فرهمندی...ادامه مطلب
ما را در سایت چرک نویس های مریم فرهمندی دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : cmaryamfarahmandi24 بازدید : 127 تاريخ : دوشنبه 26 مهر 1395 ساعت: 23:55